MOSKOU     Москва

Rusland (Russisch: Россия, Rossija), officieel Russische Federatie, is een land, gedeeltelijk gelegen in Europa (Europees Rusland) en gedeeltelijk in Azië. Het land ligt echter vanuit een politiek perspectief in Europa, omdat de belangrijkste delen ervan in het Europese deel liggen en ruim 70% van de bevolking hier woont.
Met zijn oppervlakte van 17.098.242 km² is Rusland het grootste land ter wereld, bijna twee maal zo groot als het daaropvolgende land, Canada. Qua inwonertal is Rusland het achtste land ter wereld. Rusland deelt zijn grenzen met de volgende landen (tegen de klok in van NW naar ZO): Noorwegen, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, China, Mongolië en Noord-Korea. Verder is het door een zee of door een relatief smalle zeestraat gescheiden van de volgende landen: Verenigde Staten (Alaska), Canada, Turkmenistan, Iran, Turkije, Zweden en Japan.
Het land vormde van 1917 tot 1991 als Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek (RSFSR) de kern van de Sovjet-Unie. Rusland is nu een onafhankelijk land en een invloedrijk lid van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS). In diplomatieke zaken wordt Rusland gezien als de opvolgerstaat van de Sovjet-Unie.
De munteenheid van Rusland is de Russische roebel.

 
 

Eind november 2007 gaan we een paar dagen naar Moskou, net als PSV, wat mede Brabanders en andere aanhangers van de voetbalclub.
Met de aanvraag van het benodigde visum maken we al kennis met de Russische cultuur, wat niet echt hoopgevend bleek.. Er is onduidelijkheid en verwarrende berichtgeving over de visumprocedure en op het Russische consulaat zijn ze niet bepaald bereidwillig om dit op te helderen. Van vriendelijkheid hebben ze daar blijkbaar nog nooit gehoord. Dat belooft wat.
Een reisburo in Eindhoven dat zich Rusland specialist noemt, doet nog een duit in het zakje om nog meer verwarring te stichten als ik ze bel om informatie.
Ook kost het visum nog een lieve duit, er is een uitnodiging nodig waar ze alleen al een kleine 40 euro voor vragen. Deze moet daar ter plekke weer geregistreerd worden en daarvoor zullen we dan ook nog wel zo'n 50 euro kwijt zijn. Samen met de legeskosten hier en de bemiddelingskosten van het visumburo komen we dan op een kleine 150 euro voor één visum.
Een belachelijk duur grapje dus voor 3 paspoorten en een knap staaltje van uitknijperij.
Maar goed, het schijnt een mooie stad te zijn, hopelijk wordt het allemaal de moeite waard.

Met Air Berlin vliegen we van Dusseldorf via Berlijn naar de luchthaven Domodedovo, waar we met een uurtje vertraging rond 17:00 uur aankomen. Domodedovo ligt 37 km buiten Moskou, maar in de avondspits duurt het een kleine twee uur voordat we in ons hostel aankomen.
Dat ligt niet ver van het historische centrum en de Arbat, een gezellige straat met eethuisjes, winkeltjes en souvenierkraampjes. Het is hier nu in de winter wel erg rustig, 's avonds blijkt na een uur of elf niet veel meer open te zijn.
Sommige cafe's en eethuisjes zijn ook moeilijk als zodanig te herkennen als je het Russische alfabet niet machtig bent. Zo zijn we diverse restaurants voorbij gelopen die zich op de eerste of tweede etage achter dichte deuren bevinden, je moet het maar weten. In de zomer schijnt het gezellig te zijn met vele terrasjes, nu komt het niet erg uitnodigend over.
Het Russische schrift is uitgevonden en geïntroduceerd door de Slavische apostel Cyrillus. Het naar hem genoemde cyrillische schrift telt nu 33 schrifttekens. Alle opschriften zijn in dit cyrillische schrift, vrijwel nergens is een Engelse vertaling te vinden. Zelfs bij de Mac Donalds is alles in het Russisch, alhoewel van onder de toonbank een kaart getoverd wordt in het Engels. Dat besteld toch wat makkelijker, vooral omdat er niemand Engels spreekt.
 

Ook het hardrock cafe is nog vertrouwd gebied, goed om even te acclimatiseren met een glaasje wodka tegen de cultuur shock.
In de buurt van het hostel prijkt het ministerie van buitenlandse zaken, een van de 'suikertaarten van Stalin'. Dit is een van de 7 wolkenkrabbers die in de jaren 40 en 50 door Stalin gebouwd zijn om het buiteland (Amerika!) te overtroeven. Ze zijn gebouwd volgens het grondplan van een ster en vormen samen met het Kremlin en de Basiliuskathedraal de symbolen van de stad. Het ministerie van buitenlandse zaken is samen met de universiteit van Moskou en hotel Oekraina een van de bekendste.

De volgende ochtend loop ik over de Arbat richting het Rode Plein en het Kremlin. De anderen slapen uit en gaan later met de metro. Ook interessant om dat eens mee te maken, ze komen er achter dat de trein te kort stopt om met de hele groep in te stappen. Enkelen staan dan ook nog op het perron als de trein wegrijdt met de rest van de groep erin. De metro is een hele ervaring voor onze plattelandsjongeren! en de stations zijn ook de moeite van het bekijken waard.
Wandelen over de Arbat is dan misschien niet zo snel, maar er is wel meer te zien van de omgeving dan in de metro. Na een flinke wandeling en een natje en een droogje in een van de restaurantjes zie ik uiteindelijk het Kremlin in de verte schitteren.

De Basilius kathedraal, in het Russisch Pokrov kathedraal, die iedereen met Moskou associeert en de blikvanger is van het Rode Plein. Ook hier wordt beweerd dat Ivan de Verschrikkelijke de architect de ogen liet uitsteken om zeker te zijn dat dit het mooiste gebouw zou blijven.
Voor de kathedraal is een platform, Lobnoje Mesto, waar proclamaties van de tsjaar bekend gemaakt werden en waar ook terechtstellingen plaatsvonden. Hier hebben wel enkele koppen gerold.
De kathedraal is nu museum, naast een tentoonstelling over de geschiedenis van de kathedraal zijn er gewaden, heilige voorwerpen en wapens te zien.

Toevallig loop ik uit bij het wisselen van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat.

Het Rode Plein, met het mausoleum van Lenin. Hier ligt sinds 1924 het gebalsemde lichaam van Lenin opgebaard als toeristische trekpleister. Het lichaam wordt wekelijks bewerkt om het goed te houden en kan zo nog 100 jaar mee, maar in het Kremlin staat het mausoleum momenteel ter discussie, er gaan stemmen op om hem een gewoon graf te geven.
Verhalen doen de ronde dat hier niet het lijk van Lenin zelf tentoongesteld wordt. In het verleden zou de ontbinding van het lichaam begonnen zijn en werd het mausoleum tijdelijk gesloten. In deze periode werd er een look-a-like wedstrijd uitgeroepen. De winnaar, die precies op Lenin leek, zou nooit teruggekeerd zijn van het ophalen van zijn geldprijs.
Korte tijd later ging het mausoleum weer open........

De rode muur rondom het Kremlin is 2235 meter lang. Met de bouw van het Kremlin begon de geschiedenis van Moskou. Het was het punt vanwaar de stad werd uitgebreid en gedurende vele eeuwen was het een geestelijk en geografisch centrum. Ook nu is het de kern van de historische stad. De naam Kremlin betekent burcht, vesting of versterkte stad. Meerdere Russische steden hebben een Kremlin, maar als we spreken over hét Kremlin, denken we direkt aan Moskou, wat dus eigenlijk niet juist is. Het Kremlin ligt op het Rode Plein, aan de linkeroever van de rivier de Moskva. Het is de zetel van de regering van de Russische Federatie en voorheen van de Sovjet-Unie. Het Kremlin herbergt daarnaast een museum, de tsaren klok en het kanon.

In het Kremlincomplex op het Ivan Plein, Ivanovskaja Plosjtsjat, staat het kanon Tsar Poesjka, dat nog nooit een kogel heeft afgevuurd. Vlak ernaast staat de Tsarenklok, Tsar Kolkol, met een doorsnee van meer dan 6 meter en 210 ton zwaar. Net als het kanon heeft de klok nooit gefunctionerd, aangezien hij kort na de vervaardiging in 1737 bij een brand werd beschadigd en er een stuk van 12 ton afscheurde.
Ook op dit plein werden publieke zweepslagen en andere straffen uitgevoerd.

Aan het einde van de middag ga ik nog even shoppen in het Goem, een super de luxe warenhuis met veel kleine winkeltjes van de design merken. Met Harrods in Londen en het KaDeWe in Berlijn een van de grootste in Europa.

De paleizen voor het volk. Er werd zo'n 70 000 m2 marmer, goud, glas, mozaiek en edelmetalen gebruikt om de dertien stations van de eerste metrolijn in Moskou te verfraaien. De boodschap die Stalin in 1935 over wou brengen was duidelijk: niets was te goed voor de Sovjets en geen technologische mijlpaal was onhaalbaar. Er is aan alles gedacht om paleisachtige effecten te creeeren in de metrostations. Er hangen kroonluchters aan het plafond en de mozaieken beelden scenes uit de Russische geschiedenis uit. De ondergrondse heeft tevens de naam de beste en goedkoopste ter wereld te zijn. Een rit kost omgerekend zo'n 20 eurocent, waarvoor je de hele stad door kunt.

NOVODEVICHY KLOOSTER

De volgende dag brengen we een bezoekje aan het Novodevichy klooster. Vannacht heeft het gesneeuwd en hiermee heeft de omgeving een prachtig gezicht gekregen.

De winter geeft het Gorki park of park Koeltoery een wat troosteloos uiterlijk. Dit vroegere lustslot van de tsaren is nu een vrijetijds en recreatiepark langs de moskva. In de zomer komen de Moskovieten hier in grote getale naar toe om te picknicken en binnenkort wordt er geschaatst. Daarvoor was het nu nog te vroeg, ook in Moskou lijkt het klimaat te veranderen. Onze dikke winterjas, sjaal en oorwarmers hebben we niet echt nodig gehad. Alhoewel het vannacht wat heeft gesneeuwd hebben we prima weer gehad, met de laatste dag zelfs een stralende lucht waar de zon nog even doorheen kwam.

De universiteit is een van de zeven Stalistische bouwwerken

Al gauw is het weer tijd voor de rit terug naar de luchthaven, waar Air Berlin ons weer op tijd en veilig via Berlijn naar Dusseldorf brengt.
Alles bleek reuze mee te vallen, achteraf alleen maar positieve ervaringen met Moskou en de Moskovieten. De mensen die ik tegen kwam waren niet onvriendelijk en bij het vragen naar de weg was men behulpzaam op hun eigen manier. Al sprak men geen woord Engels deden ze hun best om met met handen en voeten de goede richting te wijzen. Ook in het hostel was de service prima en de medewerkers behulpzaam en aardig.
Het lijkt erop dat de vakantievierende Russen die we eerder tegenkwamen in hotels in Egypte, Cyprus, Turkije ed en bekend staan als onbeschoft en vervelend, niet representatief zijn voor de doorsnee Rus.
Wel lijkt het of de mensen hier weinig lol in het leven hebben, we hebben echt níemand zien lachen. Zelfs 's avonds in de cafe's was het een dooie boel. Iedereen lijkt chagerijnig en ongezellig en er hangt een kille sfeer.
Een meevaller was dat we het visum niet hoefde te registreren omdat we maar korte tijd in het land verbleven. Dat scheelde weer een slok op een borrel, alhoewel het registeren niet zo duur was als ons voor vertrek was wijsgemaakt.
Kortom: het waren leuke en interessante dagen in Moskou, zeer zeker de moeite waard met overwegend positieve ervaringen.